Όλο το γένος των Ελλήνων, απ’ άκρη σε άκρη της Γης, γιορτάζει. Στο ξεκίνημα της τρίτης εκατονταετίας από την Άγια Μέρα της Εθνικής Εξέγερσης για την Παλιγγενεσία.
368 ολόκληρα έτη σκλαβιάς δε στάθηκαν αρκετά για να παραδεχθεί ο Έλληνας τον εξαφανισμό της χώρας του, να λησμονήσει το παρελθόν της φυλής του, η οποία δίδαξε τα ιδανικά της Ελευθερίας, της Πατρίδας, της Δικαιοσύνης, πρώτη από όλες τις φυλές σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης ο ελληνισμός κέρδισε την πρώτη μεγάλη νίκη, καθώς είχε καταφέρει να κρατήσει ανέπαφη την εθνική του ταυτότητα και την αυθεντικότητά του.
Οι πάντες ετοιμάζονταν… Μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, αιώνες ολόκληρους, για να σπάσουν τα δεσμά της σκλαβιάς.
Κρατήθηκαν όλοι οι Έλληνες από εκείνο που τους καθοδηγούσε: Την ικανότητα και το προνόμιο να μην απωλέσουν την ιστορική τους μνήμη. Απέδειξαν ότι για τον Έλληνα κατά τη διάρκεια των αιώνων, η ιστορική μνήμη είναι αυτή που τον φρονηματίζει, τον εμπνέει, τον καθοδηγεί, τον ενισχύει, του δίνει τη δύναμη των οραματισμών του για το μέλλον, του χαλυβδώνει την ψυχή στις κρίσιμες ώρες της ιστορίας, τον προστατεύει σε ώρες δύσκολες σκληρών δοκιμασιών, του ανοίγει κάθε φορά νέους φωτεινούς ορίζοντες, του δείχνει το δρόμο της Αρετής και της Δόξας και τον προφυλάσσει από δρόμους ολισθηρούς που οδηγούν στους μεγάλους γκρεμούς και στις μεγάλες συμφορές.
Η 25η Μαρτίου 1821 σηματοδότησε μια νέα αρχή στην ιστορική πορεία του ελληνισμού. Ήταν ένα φυσικό αποτέλεσμα της ισχυρής θέλησης του Έθνους μας να ανακτήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία του.
Οι επαναστατημένοι Έλληνες του 1821 κατόρθωσαν ό,τι κατόρθωσαν, γιατί ήταν σχεδόν όλοι, ώριμοι, ηθικά και πνευματικά, για την ανάκτηση της πολιτικής τους ελευθερίας. Γιατί τους ένωνε όλους, η κοινή ιστορική μνήμη, η κοινή συνείδηση ότι είναι Έλληνες. Συνείδηση η οποία είναι μια πνευματική ευαισθησία που κατά τη διάρκεια των εθνικών μας αγώνων, διαχρονικά μετασχηματίζεται σε φωνή χρέους για αυτό που πρέπει να γίνει και που αποτελεί εθνική επιταγή.
Η Ελληνική Επανάσταση πέτυχε την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους και συνεπώς την παρουσία της Ελλάδας και πάλι, ύστερα από απουσία αιώνων, στον πολιτικό χάρτη του κόσμου. Υπήρξε παράλληλα και κομβικό σημείο της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας, καθώς αποτέλεσε την αφετηρία για τη μετέπειτα οριστική διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Τρεις υπήρξαν οι αλώβητοι διαχρονικά συνδετικοί κρίκοι: Η γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα και η χριστιανική θρησκεία. Οι κοινωνικές αξίες, η πνευματική καλλιέργεια και η πολιτισμική παράδοση σ’ όλους τους σταθμούς της ελληνικής ιστορίας παρέμειναν έκτοτε αδιάσπαστα συνδεδεμένες με το κοινό εθνικό στοιχείο.
Από το τέλος του 19ου αιώνα και μετά, η Επανάσταση συνδέθηκε με τους νέους αλυτρωτικούς αγώνες των Ελλήνων, το Κρητικό, το Μακεδονικό και στη συνέχεια τους Βαλκανικούς και την Μικρασιατική Καταστροφή. Έτσι η Επανάσταση αποκτούσε κάθε φορά ένα νέο νόημα, γινόταν η ανολοκλήρωτη Επανάσταση που έπρεπε να ολοκληρωθεί με την ενσωμάτωση των νέων εδαφών και πληθυσμών.
Το Ελληνικό Κράτος δεν πρόλαβε να εορτάσει 100 ελεύθερα χρόνια καθώς η ζωή έφερε τα πράγματα αλλιώς. Η Μικρασιατική Εκστρατεία και η μετέπειτα Μικρασιατική Καταστροφή, από την οποία συμπληρώνονται 100 χρόνια φέτος και θα τιμήσουμε και εδώ στην πόλη μας, έφερε το ελληνικό κράτος αντιμέτωπο με τη διαχείριση μιας χώρας σχεδόν διαιρεμένης, με κατοίκους διαφορετικών «ταχυτήτων». Η Παλιά Ελλάδα, οι κάτοικοι των Νέων Χωρών που είχαν ενσωματωθεί μετά το 1912 και βέβαια οι εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στο επίκεντρο ήταν η εθνική ανασυγκρότηση μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και η επιτάχυνση της αφομοίωσης των Νέων Χωρών στον εθνικό κορμό.
Τότε ήταν που συνειδητοποιήσαμε ότι όσο εμπνεόμαστε από τους θριάμβους και πανηγυρίζουμε για αυτούς, άλλο τόσο οφείλουμε να διδαχθούμε και από τις τραγωδίες.
Σήμερα καλούμαστε για άλλη μια φορά να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας και να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας, ώστε να αφήσουμε στις επόμενες γενιές το μέλλον που αξίζουν.
Οφείλουμε να δράσουμε με πυγμή και αποφασιστικότητα ώστε να αντιμετωπίσουμε τα δύο μέτωπα που ταλανίζουν την πατρίδα μας το τελευταίο διάστημα: την επιθετική συμπεριφορά των εξ ανατολών γειτόνων, που ποτέ δεν έπαψαν τις προκλήσεις και διεκδικήσεις τους αλλά και την παγκόσμια επιδημία του κορονοϊού. Παράλληλα τον τελευταίο μήνα ζούμε και πάλι στην Ευρώπη, κοντά μας, τον αχό του πολέμου.
Σε αυτές τις δύσκολες για την πατρίδα μας συγκυρίες, οφείλουμε να διαφυλάξουμε τις ύψιστες αξίες του Έθνους μας όπως την ελευθερία και τη δημοκρατία με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Οι αξίες και τα ιδανικά εκείνων που αγωνίστηκαν το 1821 συνεχίζουν να μας εμπνέουν όλους, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Μέσω της εθνικής ενότητας, ο Ελληνισμός καλείται να κερδίσει τις νέες αυτές μάχες που είναι τόσο κρίσιμες για το μέλλον του Έθνους μας.
Το μήνυμα της επίτευξης των στόχων του 1821 παραμένει επίκαιρο και διαχρονικό. Μας διδάσκει τη σημασία της ενότητας των Ελλήνων σε κοινούς αγώνες, κοινές αξίες και κοινούς στόχους σε δύσκολους καιρούς.
Αξίζει τον κόπο τούτες τις ώρες της εθνικής μνήμης και περηφάνιας ν’ αναλογιστούμε τις δικές μας ευθύνες απέναντι στη χώρα και στις μελλοντικές γενιές.
Στη ζωή κάθε έθνους υπάρχουν στιγμές που το καταξιώνουν, που το φέρνουν πρόσωπο με πρόσωπο με την Ιστορία, οπότε οι προσωπικές ευθύνες αναγορεύονται σε εθνικές, καθορίζοντας την ιστορικότητα και το χρέος τους.
Το χρέος για τη διαιώνιση της Ελευθερίας.
Αυτής της Ελευθερίας που είναι για μας ηθικό χρέος ακατάλυτο, που οφείλουμε ως γένος να παραδίδουμε από γενιά σε γενιά.
Χρόνια Πολλά σε όλους!
Χρόνια Πολλά στην Ελλάδα μας!
