Η «Γέφυρα της Δούκισσας» η «Μεγάλη Γέφυρα των Λατομείων» όπως η παράδοση διασώζει ή «Οι Πέντε Καμάρες» όπως την αποκαλούν σήμερα οι Μελισσιώτες νικώντας το χρόνο στέκει εκεί 178 χρόνια (1841-42) αγέρωχη και αποτελεί το συνδετικό κρίκο του παρελθόντος με το σήμερα, του χθες με το αύριο.

Στέκει εκεί σαν ανοιχτό βιβλίο μιας θρυλικής ιστορίας αλλά και σαν πηγή τέχνης που κεντρίζει την καλλιτεχνική δημιουργία.

Είναι ιστορικό μνημείο, κόσμημα εισόδου από Βριλήσσια προς Μελίσσια και τοξοειδής.

Αποτελείται από πέντε τόξα (καμάρες) εκ των οποίων τα τρία είναι ευδιάκριτα με εμφανή όλα τα χαρίσματα της παλαιϊκής τέχνης. Είναι κτισμένη από πέτρα και εργάστηκαν για πολλές από τις επισκευές της πολλοί Μελισσιώτες.

Τη μεγαλειώδη, αιωνόβια και πολύτοξη γέφυρα κατασκεύασε η Δούκισσα της Πλακεντίας με σκοπό να μεταφέρει μάρμαρα από τα ορυχεία της Πεντέλης στην Αθήνα για την κατασκευή του υπέροχου Μεγάρου της «Τα περίφημα Ιλίσια» παρά τον Ιλισό ποταμό, στην περιοχή της παλιάς Ριζαρείου Σχολής, όπου σήμερα στεγάζεται το Βυζαντινό Μουσείο.